Чăн-чăн арçынсене кĕтсе илер
ЯТАРЛĂ çар операцийĕнче Тăван çĕр-шыва хỹтĕлекен çамрăксене эпĕ: «Чăн-чăн арçынсем!» _ тесе калатăп. Вилĕмпе куçа-куçăн тăрсан та, вĕсем тăван килпе çывăх çыннисем çинчен манмаççĕ, вĕсен юратăвĕ вут-çулăмра тата та çирĕпленет.
Çак çамрăк çынсен ашшĕ-амăшне, шкулти учительсене хăюллă та маттур салтаксем çитĕнтернĕшĕн, Тăван çĕр-шыва юратма воспитани панăшăн чĕререн тав тăватăп. Эпир вĕсемпе мухтанатпăр, часах Çĕнтерỹпе таврăнасса тỹсеймесĕр кĕтетпĕр!
ЛЕНА. Карапай Шăмăршă ялĕ.